Pierwszy List do Koryntian 3:1 mówi: „A ja nie mogłem, bracia, przemawiać do was jako do ludzi duchowych, lecz jako do cielesnych, jako do niemowląt w Chrystusie”. Tutaj pada inne słowo: cielesny. Wierzący Koryntianie byli niemowlętami w Chrystusie; byli ciele­ś­ni. Z tego właśnie powodu werset 2 mówi: „Mleko wam dałem, a nie pokarm stały”. Z pewnością tacy ludzie nie są całkowitymi dyletantami w sprawach duchowych. Mogą jednak dotykać jedynie najbardziej oczywistych objawień; nie są w stanie dotknąć niczego głębszego. Są cieleśni i dlatego mogą przyjmować tylko mleko, nie zaś pokarm stały. Mleko przeznaczone jest dla tych, którzy znajdują się w pierwszej fazie życia. Oznacza to, że Koryntianie mogli przyjmować jedynie najbardziej elementarne objawienia z chrześcijaństwa. Z drugiej strony, stały pokarm przeznaczony jest dla dorosłego, by on się nim karmił przez całe swe życie, i oznacza głębsze i pełniejsze objawienia. Nie pije się mleka przez cały czas; jest tylko krótki okres w życiu człowieka, kiedy on musi je pić. Są jednak ludzie, którzy – jak wierzący Koryntianie – piją mleko przez cały czas. „Bo jeszcze go przyjąć nie mogliście, a i teraz jeszcze nie możecie”.

Rozdziały drugi i trzeci Pierwszego Listu do Koryntian ukazują nam trzy rodzaje ludzi.

Po pierwsze, ukazany jest w nich człowiek duszewny. Człowiek taki posiada jedynie wszystkie zdolności umysłowe. Możemy nazwać go inaczej człowiekiem psychicznym. Człowiek duszewny to człowiek nieodrodzony; nie ma on odrodzonego ducha i brak mu właściwego organu, by rozumieć Słowo Boże. Człowiek taki nie może zrozumieć Biblii.

Po drugie, widzimy tam człowieka cielesnego. Człowiek taki ma w sobie życie Boga i Jego Ducha. Nie postępuje jednak według ducha, lecz według ciała. Ma odrodzonego ducha, ale nie posługuje się nim ani nie podporządkowuje siebie władzy swego ducha. Ma ducha, lecz nie poddaje się jego kontroli ani nie pozwala, by duch przejął nad wszystkim panowanie. Biblia nazywa takiego człowieka cielesnym. Ma on bardzo ograniczone zrozumienie Biblii. Może jedynie otrzymywać mleko, nie zaś pokarm stały. Mleko jest czymś, co najpierw przyswaja matka. Odnosi się to do objawień pośrednich, takich objawień, które nie przychodzą do nikogo bezpośrednio. Ten, kto pije mleko, nie może otrzymać od Boga żadnego bezpośredniego objawienia. Przyjmuje objawienie od innych duchowych osób, które mu je przekazują.

Po trzecie, ukazany jest tam duchowy człowiek. Człowiek taki ma Ducha Bożego. Postępuje, czerpiąc z mocy żyjącego Ducha i zgodnie z Jego zasadami. Ilość objawień, które otrzymuje, jest nieograniczona. Słowo Boże mówi, że sprawy duchowe poznać mogą tylko duchowi ludzie.

Aby studiować Biblię, musimy pamiętać o tych podstawowych wymogach: musimy być duchowymi ludźmi i postępować według ducha.