Poniższy tekst pochodzi z książki pt. Jak studiować Biblię.

Trzy warunki wstępne

I. Trzeba stać się duchowym

A. „Słowa, które Ja […] powiedziałem, są duchem”

W Ewangelii Jana 6:63 Pan Jezus powiedział: „Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem”. Słowa Biblii to nie tylko litery, lecz także duch. Przywołajmy także słowa Pana z Ewangelii Jana 4:24: „Bóg jest Duchem; potrzeba więc, by czciciele Jego oddawali Mu cześć w duchu”. Pan podaje tu podstawową zasadę: Bóg jest Duchem i człowiek może dotykać Go jedynie swoim duchem. Bóg jest Duchem i możemy oddawać Mu cześć jedynie naszym duchem; nie możemy czcić Go niczym innym, jak tylko duchem. Bóg jest Duchem i nie możemy oddawać Mu czci umysłem, uczuciem ani wolą. List do Kolosan 2:23 mówi o „oddawaniu czci na własny sposób”. Oznacza to oddawanie czci przy użyciu woli. Jest to niewłaściwe, ponieważ Bóg jest Duchem, a skoro jest On Duchem, ci, którzy oddają Mu cześć, muszą to czynić w duchu. Szósty rozdział Ewangelii Jana mówi, że słowa Pana są duchem. Podstawowa zasada jest wciąż ta sama: ­skoro słowa Pana są duchem, musimy czytać je w duchu. Innymi słowy, duchowych spraw możemy dotknąć jedynie duchem.

Biblia to nie tylko księga zawierająca słowa i litery, ­wydrukowane na kartach papieru. Jej naturą jest duch. Z tego powodu każdy, kto czyta tę księgę, musi podchodzić do niej w swoim duchu; trzeba ją czytać duchem. Duch, o którym tu mówimy, to duch, którego ma każdy odrodzony człowiek. Nazywamy tego ducha „odrodzonym duchem”. Nie każdy ma tego ducha. Dlatego nie każdy może dobrze czytać Biblię. Tylko ci, którzy mają tego ducha, mogą dobrze ją czytać; ci, którzy go nie mają, nie są w stanie właściwie czytać Biblii. Duch ten potrzebny jest do tego, by oddawać cześć Bogu. Tego samego ducha trzeba mieć, by dobrze czytać Biblię. Bez niego nie można poznać Boga. Bez tego ducha nie można również poznać Biblii. Być może ktoś z nas urodził się w rodzinie chrześcijańskiej. Zanim zostaliśmy odrodzeni, prawdopodobnie już czytaliśmy Biblię, lecz nie rozumieliśmy jej. Rozumieliśmy historie i fakty w niej zapisane, ale nie rozumieliśmy samej Biblii. Nie jest to nic zaskakującego, bowiem Słowo Boże jest duchem. Jeśli nie użyjemy swojego ducha, nie będziemy mogli czytać tej księgi. Kiedy ktoś może zacząć rozumieć Biblię? W dniu, w którym przyjmie Pana. Od tego dnia Biblia stanie się dla niego nową księgą. Osoba taka zacznie ją rozumieć i cenić. Nawet jeśli nie zrozumie w niej wszystkiego, pokocha ją. Będzie czytać ją dniami i latami. Jeśli przestanie, poczuje głód; będzie odczuwać, że czegoś brak w jej życiu. Jeśli człowiek odrodzony będzie w ten sposób czytał Boże Słowo, zacznie je rozumieć. Będzie mógł je rozumieć, ponieważ teraz jest odrodzony. „To, co się z Ducha narodziło, jest duchem” (J 3:6). Powinniśmy zestawić ze sobą wersety z Ewangelii Jana 4:24, 6:63 i 3:6: „Bóg jest Duchem”, „Słowa, które Ja […] powiedziałem, są duchem” i „to, co się z Ducha narodziło, jest duchem”. Słowa Biblii są duchem. Życie, które człowiek otrzymuje w chwili odrodzenia, jest duchem i duch ten sprawia, że czyta on słowa ducha. Dopiero wówczas Biblia będzie w nim świecić i przyniesie mu pożytek.

Niezależnie od tego, jak ktoś jest zdolny i dobrze wykształcony, dopóki się nie odrodzi, księga ta będzie dla niego tajemnicą. Człowiek odrodzony może nie być tak wykształcony, a mimo to czytać Biblię lepiej niż wykładowca uniwersytetu. Pierwszy z nich ma odrodzonego ducha, podczas gdy drugi takiego ducha nie posiada. Biblii nie rozumiemy dzięki talentowi, badaniom ani inteligencji. Ponieważ Słowo Boże jest duchem, jedynie człowiek o odrodzonym duchu może je zrozumieć. Istota, prawdziwa natura Biblii ma charakter duchowy. Jeśli ktoś nie posiada odrodzonego ducha, nie może zrozumieć tej księgi; pozostanie ona dla niego zamknięta.