Możemy wyjaśnić tę kwestię przy pomocy prostej ilustracji. Głosząc ewangelię, często porównujemy grzesznika do dłużnika. Wszyscy wiemy, że nie jest przyjemnie być dłużnikiem. Musimy jednak uświadomić sobie, że posiadanie długów to jedno, a skłonność do popadania w długi to coś zupełnie innego. Osoba, która ciągle pożycza, nie przejmuje się korzystaniem z cudzych pieniędzy. Biblia mówi, że chrześcijanie nie powinni być dłużnikami (Rz 13,8). Ktoś, kto ma skłonność do pożyczania, może dzisiaj pożyczyć od kogoś dwieście lub trzysta dolarów, a jutro następne dwieście lub trzysta dolarów od kogoś innego. Nawet jeśli nie jest w stanie spłacić swoich długów i jego przyjaciele oraz krewni muszą spłacać pieniądze za niego, po kilku dniach znowu zacznie myśleć o pożyczaniu pieniędzy. Pokazuje to, że pożyczanie to jedno, a skłonność do pożyczania to coś innego. Grzechy, które opisuje Biblia, przypominają zewnętrzne długi, natomiast grzech jest wewnętrznym nawykiem i skłonnością. Jest on niczym umysł, który łatwo skłania się ku pożyczaniu. Osoba o takim umyśle nie przestanie pożyczać tylko dlatego, że ktoś inny spłacił jej długi. Wręcz przeciwnie, może nawet będzie pożyczała więcej, ponieważ wie, że teraz inni spłacają jej długi.

Dlatego właśnie Bóg nie zajmuje się jedynie listą grzechów, lecz także skłonnością do grzechu. Widzimy tu, że ważne jest zajęcie się grzechami, lecz równie ważną rzeczą jest rozprawienie się z grzechem. Dopiero gdy ujrzymy obydwa aspekty, będziemy mogli uzyskać pełne zrozumienie zbawienia.

Kim jest grzesznik

Musimy zadać pytanie: kto to jest grzesznik? Wiem, że niektórzy z obecnych tu braci i sióstr są wierzącymi od ponad dwudziestu lat. Niektórzy nawet pracują dla Pana od przeszło piętnastu lat. Moje pytanie można potraktować jako pytanie z zakresu abecadła Biblii. Kto to jest grzesznik? Myślę, że wielu odpowiedziałoby, iż grzesznik to po prostu ten, kto grzeszy. Gdybyście sprawdzili to w słowniku, to obawiam się, że otrzymalibyście taką właśnie odpowiedź. Jednak po przeczytaniu Biblii będziecie musieli odrzucić taką definicję, ponieważ nie ci, którzy grzeszą, są grzesznikami, lecz grzesznicy są tymi, którzy popełniają grzechy. Co to znaczy? Wielu z nas czytało List do Rzymian. Słyszałem, jak wielu mówiło, że Paweł dowodząc, iż każdy na świecie jest grzesznikiem, powiedział w rozdziale trzecim, że wszyscy zgrzeszyli i są pozbawieni Bożej chwały (w. 23). Bóg szuka sprawiedliwych, lecz nie znajduje nikogo. Poszukuje tych, którzy Go rozumieją i szukają, ale nikogo takiego nie może znaleźć. Wszyscy skłamali i zboczyli z drogi (ww. 10-13). Dlatego wydaje się, jakby Paweł mówił tutaj, iż każdy na świecie jest grzesznikiem. Bądźcie jednak ostrożni. Nie mówcie tego zbyt pochopnie. Czy trzeci rozdział Listu do Rzymian w ogóle wspomina o grzeszniku? Jeśli ktoś zdoła znaleźć w tym rozdziale słowo grzesznik, będę mu za to wdzięczny. Gdzie w tym rozdziale mowa jest o grzeszniku? Zwróćcie uwagę na to, że nie ma tu najmniejszej wzmianki o grzeszniku. Niektórzy mówią, że ponieważ List do Rzymian 3 mówi o tym, iż człowiek grzeszy, dowodzi to, że człowiek jest grzesznikiem. Rozdział ten nie wymienia jednak słowa „grzesznik”. To piąty rozdział mówi o grzeszniku. Dlatego musimy tu dokonać rozróżnienia: rozdział trzeci Listu do Rzymian dotyczy problemu grzechów, a rozdział piąty — problemu grzesznika. List do Rzymian 3 mówi jedynie, że wszyscy zgrzeszyli. Dopiero List do Rzymian 5 oznajmia nam, kim są grzesznicy.

Każdy, kto urodził się w Adamie, jest grzesznikiem. To właśnie mówi nam List do Rzymian 5,19. Jeśli otworzycie przekład Biblii J. N. Darby’ego, odkryjecie, że użył on tam słów zostali ukonstytuowani grzesznikami. Wszyscy jesteśmy grzesznikami według tego, jak jesteśmy ukonstytuowani. Pisząc życiorys, musicie w nim umieścić dwie rzeczy. Pierwsza to miejsce urodzenia, a druga — zawód. Według Boga urodziliśmy się grzesznikami, a z zawodu jesteśmy tymi, którzy grzeszą. Ponieważ urodziliśmy się grzesznikami, dlatego bez względu na to, czy grzeszymy, czy też nie, zawsze jesteśmy grzesznikami.