B. Jako siewca — rozdający boskie życie

Wszyscy wiemy, że Jezus Chrystus nas kocha i że przyszedł, aby być naszym Zbawicielem. To dobrze, że jest On Zbawicielem, ale jest On kimś więcej niż tylko Zbawicielem. Powiedział nam, że jest siewcą (Mt 13,3.37). Siewca sieje ziarno życia. Tak więc jako siewca Pan Jezus jest rozdającym boskie życie. Przyszedł, abyśmy mieli życie i mieli je w obfitości (J 10,10b). Ale w jaki sposób przyszedł, abyśmy mieli życie? Było to przez przyjście i zasianie Siebie samego w nas. Jest On siewcą, rozdającym boskie życie, i ponieważ zasiał samego Siebie w nas, my wszyscy mamy to życie. Co to znaczy być zbawionym? Niektórzy mogą powiedzieć, że bycie zbawionym oznacza otrzymanie przebaczenia grzechów. Ta odpowiedź jest poprawna, ale niewystarczająca. Bycie zbawionym to nie tylko to. Bycie zbawionym to przyjęcie Jezusa w nas.

C. Aby siać — wszczepiać, udzielać — samego Siebie

Siewca wprowadza w nas boskie życie przez sianie, wszczepianie, udzielanie. On nie tylko zasiał, ale także wszczepił boskie życie, by na pewno wejść w ciebie. I nie tylko wszczepił, ale także udziela boskiego życia w bardzo misterny sposób, cząstka po cząstce. Od czasu, kiedy zostałeś zbawiony, Chrystus nieustannie udziela boskiego życia cząstka po cząstce każdego dnia. Nie może udzielić ci zbyt wiele za jednym razem, ponieważ byś „pękł”.

D. Jako pszeniczne ziarno życia oznaczające słowo

Chrystus sieje, wszczepia, udziela Siebie samego jako pszenicznego ziarna życia. To pszeniczne ziarno życia oznacza słowo (Mt 13,3.19-23; Mk 4,14; J 6,68). Pewnego dnia Pan Jezus zobaczył Piotra łowiącego ryby i powiedział do niego: „Pójdź za mną” (Mt 4,19). Wtedy Piotr przyszedł i został pochwycony. Od tego czasu Jezus nie mógł się pozbyć Piotra. Przez Swoje słowo wszczepia nam On samego Siebie jako ziarno. Ziarno jest małe i delikatne. Ale po dwóch lub trzech miesiącach od jego zasiania, coś się pojawia. Jest to wzrost ziarna. I tak samo jest z Chrystusem: najpierw przyszedł; następnie zasiał samego Siebie. Zasiał samego Siebie jako ziarno życia.

III. W ludzkie serce jako uprawną ziemię

Chrystus jest ziarnem; zasiał On samego Siebie w nasze serca (Mt 13,19b). Ludzkie serce jest uprawną ziemią. W uprawie ziarno sieje się w ziemię, gdzie miesza się ono z jej składnikami. Ziarno rośnie wraz z ziemią. Wytwarza to roślinę. Jest to bardzo znaczące. Chrystus zasiał w nas samego Siebie; On i my wzrastamy razem. On jako ziarno życia posiada pewien składnik, my jako uprawna ziemia także posiadamy pewien składnik, i te dwa elementy mieszają się i wzrastają razem w jedną roślinę. Jest to Ciało Chrystusa ukonstytuowane z boskiego życia zmieszanego z człowieczeństwem. Dzisiaj tak wiele mówi się o tym, czym jest Ciało Chrystusa, ale jest to głównie mowa o doktrynach. Realne Ciało, Ciało Chrystusa w rzeczywistości jest rośliną wyrastającą z Chrystusa jako ziarna życia zasianego w ludzkie serce jako ziemię uprawną.