Być może powiesz: „Ale przyjście Chrystusa zapisane jest w pierwszym rozdziale Nowego Testamentu, w pierwszym rozdziale Ewangelii Mateusza, a drzewo życia, drzewo Boga znajdujemy w drugim rozdziale księgi Rodzaju. A co z trzydziestoma dziewięcioma księgami, które znajdują się pomiędzy nimi?” W rzeczywistości, trzydzieści dziewięć ksiąg Starego Testamentu mówi tylko o jednej osobie, o Chrystusie. To dlatego Pan Jezus powiedział Swoim uczniom, że w Prawie Mojżesza, Prorokach i w Psalmach napisane było o Nim (Łk 24,44). Księgi te są trzema częściami Starego Testamentu. Każda z nich mówi o Chrystusie. Tak więc po tym jak Biblia mówi nam o tym, kim jest Chrystus przez pokazanie nam drzewa życia, wykorzystuje ona trzydzieści dziewięć ksiąg, by zaprezentować nam Chrystusa. Chrystus jest tematem Starego Testamentu. Pierwszy rozdział księgi Rodzaju jest o Chrystusie. Rozdział 2 Księgi Rodzaju jest o Chrystusie. Rozdział 4 Księgi Malachiasza jest także o Chrystusie. Następnie, po tej prezentacji Chrystusa, Chrystus przychodzi w Ewangelii Mateusza 1. Alleluja, Chrystus jest tutaj!

A. Poprzez wcielenie, aby stać się ciałem — człowiekiem w „podobieństwie ciała”

Kiedy byłem młody, uczono mnie, że Chrystus kocha nas i że przyszedł z nieba na ziemię. Ale nie wiedziałem, jak On zszedł na ziemię. Chrystus jest Bogiem i nikt nie mógł do Niego przystąpić. Jest On niewidzialnym, tajemniczym Bogiem. Ale pewnego dnia, cztery tysiące lat po stworzeniu pierwszego człowieka Adama, przyszedł. Po stworzeniu Adama ten Chrystus pozostał w ukryciu przez cztery tysiące lat. Ale w ciągu tych czterech tysięcy lat prorokował tu i tam, mówiąc ludziom, że przyjdzie. W Księdze Rodzaju 3,15 powiedział nam, że przyjdzie. W Księdze Izajasza 7,14 powiedział, że przyjdzie przez dziewicę. W Księdze Izajasza 9,5 powiedział, że przyjdzie jako Syn, ale będzie nazwany Ojcem. A po czterech tysiącach lat od stworzenia Adama, przyszedł.

Biblia mówi nam, że Chrystus przyszedł przez wcielenie (J 1,14; Rz 8,3b; 1 Tm 3,16a). Przyszedł przez wejście do łona dziewicy i przez bycie tam zrodzonym (Mt 1,18-20). Niewidzialny Bóg wszedł w dziewicę i był tam zrodzony. Ponadto, pozostał w łonie przez dziewięć miesięcy. W ten sposób On jako Bóg został zespolony z człowiekiem. Potem, po przebywaniu w łonie przez dziewięć miesięcy, narodził się. Narodził się z jednej strony jako Bóg, a z drugiej strony jako człowiek. Tak więc był On Bogiem-człowiekiem o ludzkim imieniu Jezus Chrystus. Ludzie jednak mieli nazywać Go Emmanuel, co oznacza Bóg z nami (Mt 1,23). Jest On prawdziwym człowiekiem, ale jest także Bogiem. Było to największym cudem w całym wszechświecie, nawet większym niż stworzenie wszechświata. Bóg wszedł w człowieka i pozostał w ludzkim łonie przez dziewięć miesięcy, a następnie, kiedy został zrodzony, był zarówno Bogiem, jak i człowiekiem. Tak więc w historii ludzkości był na ziemi Ktoś szczególny, kto jest zarówno Bogiem, jak i człowiekiem. Nie było nikogo, kto byłby taki jak On.