Wprowadzenie

Osiem

Podsumujmy. Abraham pokazuje nam, że wszystko jest od Boga. Sami z siebie nie możemy nic uczynić. Izaak pokazuje nam, że wszystko pochodzi od Boga i że nasza rola polega na przyjmowaniu. Jeśli jednak tylko przyjmujemy, a nie otrzymujemy karcenia ze strony Ducha Świętego, to coś nam nie będzie wychodziło. To właśnie pokazuje nam Jakub. Pewnego dnia przyjdzie do nas Pan, dotknie się nas i wywichnie nam staw biodrowy. Rozprawi się z naszym naturalnym życiem. Wtedy staniemy się pokorni i będziemy podążali za Panem w bojaźni i drżeniu. Wówczas nie będziemy beztroscy ani pochopni w podejmowaniu decyzji. Jakże łatwo przychodzi nam podejmować prędkie decyzje i działać bez modlitwy. Jakże łatwo nam rozwijać w sobie ufność z dala od Boga. Bóg musi dotknąć się naszego naturalnego życia w zdecydowany sposób. Musi roztrzaskać je na części i pokazać nam, że sami nie możemy nic uczynić. Od tego dnia będziemy kalekami. Kalectwo nie oznacza niemożności chodzenia. Oznacza raczej, że ilekroć idziemy, uświadamiamy sobie naszą słabość i ułomność. To wspólny rys wszystkich tych, którzy znają Boga. Nim Bóg przywiedzie nas do takiego stanu, nie mamy doświadczenia Penuel. Wszyscy ci, którzy są zaradni, którzy pokładają ufność w sobie samych i są mocni, nie doświadczyli karcenia ze strony Ducha Świętego.

Oby Bóg otworzył nam oczy, abyśmy ujrzeli związek pomiędzy tymi trzema rodzajami doświadczeń. Wszystkie te trzy doświadczenia są doświadczeniami szczególnymi i wszystkie też są ze sobą ściśle powiązane pod względem celu, do którego prowadzą. Nie możemy mieć tylko jednego czy dwóch z nich. Musimy dokładnie zrozumieć istotę tych trzech doświadczeń, zanim będziemy mogli pójść naprzód Bożą drogą.

Watchman Nee, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, rozdz. 1.

© 1998 Living Stream Ministry