Po drugie, stworzenie przejawia samego Boga. Patrząc na niebiosa oraz ziemię, możemy po części uświadomić sobie, jaki jest Bóg, a patrząc na człowieka, możemy po części zobaczyć Boga. Bóg przejawia się w człowieku, zwłaszcza poprzez swego Syna, Chrystusa. Chrystus jest ucieleśnieniem Boga (Kol 2,9). Kiedy Chrystus jest otoczony chwałą w człowieku pośrodku Bożego stworzenia, Bóg też się przejawia.

Dlaczego Bóg stworzył niebiosa? Co miał na celu? Jeśli dobrze przeczytamy Biblię, zobaczymy, że niebiosa są dla ziemi. Nawet naukowcy potrafią tego dowieść. Wiele z tego, co jest na niebie, służy ziemi: światło słoneczne, woda i sklepienie. A ziemia? Do czego służy? W świetle Biblii ziemia jest dla człowieka. Księga Zachariasza 12,1 mówi, że Bóg rozpiął niebiosa, założył fundament ziemi i ukształtował ducha człowieka. Niebiosa są dla ziemi, ziemia dla człowieka, a człowiek – dla Boga. Bóg stworzył człowieka jako zbiorową całość, która ma Go zawierać, wyrażać i otaczać chwałą.

c. Podstawa

Podstawą dzieła stworzenia jest Boża wola oraz plan (Ef 1,10). Księga Objawienia 4,11 mówi nam wyraźnie, że wszystko zostało stworzone zgodnie z Bożą wolą. Bóg posiada wolę, zgodnie z którą powziął swój plan. Zgodnie z tą wolą oraz planem wszystko stworzył.

d. Sposób

Bóg dokonał dzieła stworzenia za pośrednictwem Syna Bożego (Kol 1,15-16; Hbr 1,2b) i Słowa Bożego (Hbr 11,3; J 1,1-3). Biblia mówi nam wyraźnie, że Bóg stworzył niebiosa oraz ziemię przez Chrystusa, który jest Synem Bożym i Słowem Bożym. Syn Boży i Słowo Boże są jedno.

Winniśmy zdać sobie sprawę z tego, że odwieczny i główny zamysł Boga służy Jego Synowi, Chrystusowi. Biblia oznajmia, że kiedy Bóg stworzył niebiosa, ziemię i wszystkie pozostałe rzeczy, uczynił to przez Chrystusa i za pomocą Chrystusa. Wszystko zostało uczynione przez Chrystusa, za pomocą Chrystusa i, w pewnym sensie, w Chrystusie. Od chwili stworzenia wszystko trzyma się razem w Chrystusie. Chrystus jest osią, która utrzymuje każdą część wszechświata.

List do Hebrajczyków 1,3 mówi, że Chrystus podtrzymuje wszystko słowem swej mocy, a List do Kolosan 1,17 oznajmia, że wszystko współistnieje w Chrystusie. Z pozoru ziemia nie trzyma się na niczym, w rzeczywistości jednak podtrzymuje ją Chrystus. Wystarczyłoby, żeby jedna z planet zaczęła poruszać się odrobinę nie tak jak należy, a już doszłoby do potężnej kolizji. Pan jednak wszystko podtrzymuje. Alleluja!

Dlaczego Chrystus wszystko trzyma? Dla swojej chwały, dla swojego Ciała. Gdyby niebiosa się zawaliły, a ziemia spadła, co by się z nami stało i co stałoby się z Ciałem? Mamy taką dobrą ziemię, na której możemy żyć i poruszać się, i mamy niebiosa, które nam służą. Gdy potrzebujemy światła słonecznego, niebiosa je zsyłają. Gdy potrzebujemy deszczu, deszcz przychodzi. Kiedy potrzebujemy powietrza, mamy je. Na księżycu nie ma powietrza, lecz na otaczającym ziemię nieboskłonie ono występuje. Niebiosa służą ziemi, ziemia jest dla nas, a my jesteśmy dla Ciała, a nawet jesteśmy Ciałem. Chrystus kocha Ciało. Dla swego Ciała podtrzymuje cały wszechświat. Alleluja!