Pierwszy rozdział Księgi Rodzaju mówi nam, że Bóg stworzył człowieka na swój własny obraz, według swego podobieństwa; jest tak po to, by mógł on zawierać w sobie Boga. Pojemnik musi mieć kształt tego, co będzie zawierać. Jeśli coś jest kwadratowe, nie robi się na to okrągłego pojemnika. Jeśli coś jest okrągłe, nie robi się na to pojemnika kwadratowego. Kształt pojemnika wybiera się według kształtu jego zawartości. Człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo Boga.
Pierwszy rozdział Księgi Rodzaju oznajmia nam, że wszystko, co zostało stworzone, rodziło owoce według swego rodzaju (w. 11-12.21.24-25). Jabłoń rodzi według swojego gatunku, a tygrys według swojego. Człowiek został uczyniony według rodzaju Bożego. Jeżeli jedno drzewo ma zostać wszczepione w drugie drzewo, obydwa muszą być tego samego gatunku; inaczej zaszczepka się nie przyjmie. Alleluja! Człowiek jest tego samego gatunku, co Bóg! Ponieważ Bóg stworzył nas według swojego rodzaju, z przeznaczeniem, iż będziemy wszczepieni w Niego, „wszczepienie” to przyjmie się i będziemy mogli zostać uczynieni jedno z Bogiem.
Część najważniejsza — ludzki duch
Człowiek został stworzony przez Boga wraz z duchem, chociaż w chwili stworzenia nie miał Bożego życia. Dlatego Biblia mówi: „Duch w człowieku” (Hi 32,8). Dwadzieścia dwa lata temu, kiedy rozpoczynałem posługę w tym kraju, wygłaszałem na temat ludzkiego ducha jedno poselstwo za drugim. Wielu świętych mówiło mi, że nigdy wcześniej o tym nie słyszeli. Andrew Murray i Jessie Penn-Lewis podkreślali znaczenie ducha. Bóg stworzył nas nie tylko z ustami i żołądkiem, abyśmy przyjmowali pokarm fizyczny; On stworzył nas z duchem, abyśmy przyjmowali Jego samego.
Wewnątrz radia znajduje się część zwana odbiornikiem. Bez niej radio nie zdołałoby odebrać żadnych fal radiowych z eteru. Naszym odbiornikiem, służącym do odbierania Boga, jest nasz duch. Pan Jezus powiedział w Ewangelii Jana 4,24: „Bóg jest Duchem, a ci, którzy Mu cześć oddają, winni Mu ją oddawać w duchu i rzeczywistości”. Tylko duch może oddawać cześć Duchowi. Ponieważ Bóg sam jest Duchem, stworzył nas z duchem w określonym celu, mianowicie, abyśmy mogli oddawać Mu cześć. Oddawanie Mu czci niesie ze sobą kontaktowanie się z Nim, rozmawianie z Nim i przyjmowanie Go. Przychodzi On do nas, wchodząc do naszego ducha.
List do Rzymian 8,16 mówi, że Duch i nasz duch świadczą razem. Oznacza to, że Duch Boży w chwili uwierzenia przez nas w Pana Jezusa wchodzi do naszego ducha. Pierwszy List do Koryntian 6,17 oznajmia: „Ten zaś, kto się łączy z Panem, jest jednym duchem”. Na początku Biblii Bóg przygotował człowieka na swój obraz, według swego podobieństwa, wraz z duchem do przyjmowania, zawierania i wyrażania Jego osoby. Jednak w chwili stworzenia człowiek nie przyjął do swojego ducha Boga, boskiego Ducha.
Wybrane audycje radiowe
-
3 | Bunt Szatana i spowodowane nim zniszczenie | Rdz 1,1-2a -
8 | Światło dnia czwartego (2) | Rdz 1,14-19 -
21 | Przebieg linii poznania w Piśmie | Rdz 2,17 -
41 | Zbawieni przez wodę (2) | Rdz 6,11–8,3 -
48 | Motyw i siła do powołania | Rdz 11,31–12,3