Artykuł został opublikowany w numerze 21 czasopisma „Strumień”.

Sposób, w jaki Bóg osiąga swój cel

Wersety biblijne: Kol 1,12.15.19; 2,2-3.6; 1,27-28; 3,3-4.11; 1 Kor 1,30; 6,17; 15,45.

Bóg stworzył człowieka po to, by człowiek przyjął i dzielił Jego życie. W ten sposób ludzie mogą stać się Jego synami. Duch ludzki uczyniony został tak, by człowiek mógł skontaktować się z Duchem Bożym i przyjąć Jego życie, stać się Jego synem i wypełnić w ten sposób cel, w jakim Bóg go stworzył.

Cel Boga i wolna wola człowieka

Bóg stworzył człowieka po to, by człowiek przyjął i dzielił Jego życie. W ten sposób ludzie mogą stać się Jego synami. Duch ludzki uczyniony został tak, by człowiek mógł skontaktować się z Duchem Bożym i przyjąć Jego życie, stać się Jego synem i wypełnić w ten sposób cel, w jakim Bóg go stworzył. Bóg jednak dał człowiekowi prawo wyboru; człowiek ma wolną wolę. Po stworzeniu człowieka Bóg postawił go przed dwoma drzewami. Stworzony przez Boga człowiek nie posiadał żadnych braków; był bezgrzeszny i niewinny. Bóg postawił go przed dwoma drzewami, kładąc w ten sposób przed człowiekiem dwie zasady. Drzewo życia przedstawia zależność od Boga, natomiast drzewo poznania dobra i zła symbolizuje niezależność od Boga. Te dwa drzewa reprezentują dwa różne rodzaje życia. Drzewo życia przedstawia życie Boga, natomiast drzewo poznania dobra i zła – grzeszne życie Szatana. Gdy człowiek odrzucił drzewo życia, odrzucił życie Boże. Powiedział w ten sposób Bogu: „Nie chcę Cię przyjąć. Będę sobie żył sam”.

Boży środek

Pierwotnie Bóg musiał zrobić tylko jedno – sprawić, by Adam przyjął Jego życie. Gdyby człowiek zechciał przyjąć Boże życie, wówczas wypełniłby się cel, w jakim Bóg go stworzył. Adam jednak zgrzeszył. Bóg teraz musi zrobić dwie rzeczy. W ogrodzie Eden musiał uczynić tylko jedno, by osiągnąć swój cel. Kiedy jednak człowiek opuścił ogród Eden, Bóg musiał zrobić dwie rzeczy. Po pierwsze, musiał rozprawić się z jego grzechem. Po drugie, musiał sprawić, by człowiek przyjął Jego życie. Bóg pragnie, aby człowiek przyjął Jego życie; to Jego odwieczny cel, który powziął przed wiekami. Rozwiązanie przez Boga problemu grzechu człowieka, jak również Jego zbawcza łaska to po prostu Boże środki zaradcze. Nie było zamiarem Boga, by Adam zgrzeszył; grzech Adama był kwestią uboczną. Dlatego rozwiązanie przez Boga problemu grzechu również jest kwestią uboczną; nie jest to działanie zgodne z Jego pierwotnym zamysłem. Bóg stworzył człowieka w określonym celu. Człowiek jednak upadł i Bóg musiał powziąć kroki zaradcze; dopiero wtedy mógł doprowadzić człowieka na powrót do swego odwiecznego celu.