Poniższy tekst pochodzi z książki pt. Boży zwycięzcy.
Poselstwa przygotowawcze do Trzeciej Konferencji o Zwycięzcach
(Streszczenie czterech poselstw wygłoszonych 22 i 23 stycznia 1934 r.)
(1)
Dążenie tych, którzy służą Panu
Wersety biblijne: Ez 44,9-26.28.31; Łk 17,7-10.
Różnica między pracą dla Pana a służbą Panu
Pan bardziej pragnie, abyśmy Mu służyli, niż byśmy dla Niego pracowali. Usługiwać domowi a służyć u stołu Pańskiego to dwie różne rzeczy. Praca dla Pana a służba Panu to dwie różne sprawy. Uprawianie roli i pasienie stada jest czymś innym niż służenie w obecności pana.
Czynności synów Lewiego różniły się od tego, co robili synowie Sadoka. Lewici usługiwali domowi na dziedzińcu zewnętrznym; zabijali oni ofiary przed ludem i posługiwali w jego imieniu. Synowie Sadoka natomiast usługiwali przy stole Pańskim w miejscu świętym i służyli Panu, składając ofiary z tłuszczu i krwi. Praca Lewitów na dziedzińcu zewnętrznym była widoczna, podczas gdy praca kapłanów w miejscu świętym była ukryta. Usługa na dziedzińcu zewnętrznym była dla ludu, zaś usługa w miejscu świętym była dla Pana. Wydaje się, że służba na dziedzińcu zewnętrznym jest służeniem Panu, lecz w rzeczywistości bardzo różni się ona od służby Panu w domu.
Wielu ludzi lubi wytężać mięśnie na dziedzińcu zewnętrznym. Lubią oni pomagać innym przenosić ofiary i zabijać je, lecz nie lubią służyć Panu w miejscu świętym. Wielu ludzi lubi bieganinę, którą widać na zewnątrz: lubią ratować grzeszników, budować wierzących i usługiwać braciom. Pan jednak pragnie, abyśmy dążyli do tego, by służyć Jemu.
Praca Boża ma w sobie coś ciekawego i atrakcyjnego. Istnieje w niej także coś pociągającego dla ciała. Wielu ludzi lubi krzątaninę i pracę, ponieważ właśnie ku temu skłania się ich ciało. Pozornie ratują grzeszników i służą braciom, w rzeczywistości jednak służą swojemu ciału i własnym przyjemnościom. Pewien wierzący, który przeszedł przez zasłonę i znajduje się po jej drugiej stronie, tak modlił się po przeczytaniu Księgi Ezechiela 44: „Panie, obym raczej usługiwał Tobie niż domowi!”