Jeść z drzewa życia

Pierwszy rozdział Księgi Rodzaju opisuje Boży cel, Boży zamiar, nie podaje jednakże sposobu jego realizacji. Sposób ten znajduje się nie w pierwszym, lecz w drugim rozdziale Księgi Rodzaju. Co to za sposób? Było nim drzewo życia (Rdz 2,9). Po objawieniu słów „obraz” i „panowanie” (władza), w 2 rozdziale Księgi Rodzaju pojawia się słowo „życie”. W jaki sposób my, stworzeni ludzie, moglibyśmy być Bożym wyrazem, gdybyśmy nie mieli Bożego życia? Możecie zrobić mi zdjęcie, ale zdjęcie to zawiera jedynie pozbawiony życia obraz. Jeśli Bóg jest w was życiem i żyje w was, będziecie mogli wyrażać Boga swoim życiem, wyrażać Go w pełnym stopniu. Sposób wypełnienia Bożego celu widać w drzewie życia. Nawet władza, polegająca na reprezentowaniu Boga, również zależy od drzewa życia. Jeśli nie posiadacie drzewa życia, jeśli nie macie w swoim wnętrzu Boga, który jest waszym życiem, w jaki sposób możecie sprawować Jego władzę? Z powodu obu aspektów Bożego celu, tj. wyrażania i reprezentowania Boga potrzebujemy, aby Bóg był naszym życiem. Bóg musi żyć w nas, abyśmy mogli być Jego wyrazem i przedstawicielstwem.

Historia świata zna wiele religii, kultywujących rozmaite naturalne wyobrażenia. W niemal wszystkich religiach znaleźć można tę samą myśl, że Bóg jest Stwórcą, a my stworzeniem. Jako Stwórca Bóg jest niezwykle wspaniały, potężny i tak bardzo od nas odległy, a my tak mali i znikomi. Musimy się ukorzyć, a nawet paść na twarz, by oddać cześć Bogu Stworzycielowi. Nie mówię, że jest to złe, ale chciałbym was prosić, abyście zastanowili się, co Bóg kazał zrobić człowiekowi po tym, jak go uczynił. Kiedy Bóg stworzył człowieka, nie powiedział: „Adamie, musisz sobie uświadomić, że jesteś znikomym stworzeniem, a Ja twoim wielkim Stworzycielem. Ja na zawsze zasiadam na Swoim tronie, a ty zawsze masz padać przede Mną na twarz, aby oddawać Mi cześć”. W Księdze Rodzaju nie znajdziemy takich słów.

Księga Rodzaju mówi nam, że kiedy Bóg stworzył człowieka, postawił go przed drzewem życia. Bóg nie dał człowiekowi listy przykazań. Tego dokonał Mojżesz po upadku człowieka; nie było to dziełem Boga zgodnym z Jego odwiecznym zamiarem. Prawo znajduje się w dwudziestym rozdziale Księgi Wyjścia, a nie w drugim rozdziale Księgi Rodzaju. Rozdział ten zawiera pierwszy obraz ukazujący, jak Bóg postępuje ze stworzonym przez siebie człowiekiem. W Biblii panuje zasada pierwszej wzmianki. Gdziekolwiek o czymś mówi się w niej po raz pierwszy, zawsze ustanowiona zostaje pewna zasada. Pierwsza wzmianka o Bożym postępowaniu z człowiekiem oznajmia o tym, iż Bóg postawił Adama przed drzewem życia, przykazując mu, by uważał, jak z niego spożywa (Rdz 2,16-17). Boży zamiar wobec człowieka nie dotyczy robienia czegoś, lecz jedzenia. Jeśli człowiek będzie jadł dobrze i we właściwy sposób, wszystko będzie w porządku.

Drzewo życia to Bóg w Chrystusie jako Duch, który jest życiem dla nas. Jest nim Bóg w Trójcy, Ojciec w Synu i Syn jako Duch. Zanim otrzymaliśmy Pana, mogliśmy nawet w ogóle nie myśleć o Bogu. Kiedy jednak zostaliśmy zbawieni i przebudzeni, być może od razu postanowiliśmy, że będziemy służyli Panu, ze wszystkich sił starali się pełnić dobre uczynki, by podobać się Jemu i „chodzili do kościoła”, by oddawać Mu cześć. Myśli te, pozostające w zgodzie z naszym naturalnym wyobrażeniem, są złe. Bóg nie chce, abyśmy Mu służyli, czynili dobrze, by się Mu przypodobać, ani żebyśmy oddawali Mu cześć w religijny, rytualny sposób. Bóg pragnie, abyśmy Go spożywali. Musimy Go jeść. Pierwszy obraz ukazujący sposób, w jaki Bóg postępuje z człowiekiem, to nie obraz działania, lecz jedzenia.