Życie i służba

W tym rozdziale zajmujemy się praktycznym aspektem życia chrześcijańskiego, czyli służbą. My, chrześcijanie, zawsze mamy te dwa aspekty. Pierwszy z nich to życie chrześcijańskie, a drugi — chrześcijańska służba. Jako Pańskie dzieci z jednej strony potrzebujemy właściwego życia, życia duchowego, z drugiej zaś — właściwej duchowej służby.

W dwudziestym piątym rozdziale Ewangelii Mateusza Pan Jezus posłużył się dwiema przypowieściami, jedną o dziesięciu pannach, mówiącą o życiu chrześcijańskim, a drugą o talentach, o służbie. Jeśli chodzi o nasze życie, powinniśmy przypominać panny i nieść w dłoniach świadectwo światła, gdy wychodzimy z tego świata na spotkanie z naszym Oblubieńcem. Oto nasze życie, aspekt życia. Potrzebujemy oliwy, a także świadectwa światła. Musimy wyjść z tego świata, oczekiwać powrotu Pana i iść na Jego powitanie. Na tym polega życie chrześcijańskie.

Zaraz po tej przypowieści Pan opowiedział inną, o talentach, która odnosi się do służby. Musimy wykorzystywać talent, dar otrzymany od Pana, i podejmować działania, które przyniosą Mu zysk. Pańskim dzieciom zawsze towarzyszą te dwa aspekty: życie i służba. Musimy wzrastać w życiu, z czym wiążą się oliwa, światło i wychodzenie ze świata po to, by spotkać się z Panem, gdy powróci. Musimy również wykorzystywać we właściwy sposób to, co Pan nam podarował jako talent.

Oba te aspekty Paweł omawia w Liście do Rzymian. Większą część tej księgi poświęca aspektowi życia. List do Rzymian przedstawia etapy chrześcijańskiej wędrówki, chrześcijańskiego życia. Na samym początku, w pierwszych dwóch rozdziałach i połowie trzeciego mowa jest o sytuacji grzesznika przed Bogiem. Następnie w rozdziałach trzecim, czwartym oraz na początku piątego grzesznik ten dostępuje usprawiedliwienia, otrzymuje odpuszczenie, odkupienie oraz zbawienie dzięki Chrystusowemu odkupieniu. Od drugiej części rozdziału piątego do rozdziału ósmego ten odkupiony i usprawiedliwiony człowiek, który otrzymał odpuszczenie, postępuje w nowym życiu, w Duchu. Zdaje sobie sprawę z tego, że stary człowiek został uśmiercony i że w tym starym człowieku nie ma niczego dobrego. Starego człowieka, starą naturę umieszczono na krzyżu. Teraz żyje w nas Duch Chrystusa, ucieleśnienie Chrystusa, który jest dla nas życiem. Musimy postępować według Niego i w Nim chodzić. Tak więc ten, który pierwotnie był grzesznikiem, teraz jest świętym, który postępuje według Ducha. Dalej, w rozdziale dwunastym grono odkupionych osób, które postępują w Duchu, jest złączone w Duchu w jedno Ciało. Są oni członkami tego jednego Ciała.

Wzrost w życiu

Najpierw mamy aspekt życia, a następnie — służby. Wpierw zajmujemy się kwestią życia, a dopiero potem na tej podstawie kwestią służby. Bez życia i odpowiedniego wzrostu w tym życiu nie będzie możliwe pełnienie służby. Małe dzieci mogą robić wiele rzeczy, lecz nie są w stanie służyć z prostego powodu: nie mają odpowiedniego wzrostu w życiu.