Charakter

Grupa czwarta — czystego serca, sprawiedliwy, spokojny

Czystego serca

Czystość serca i niesfałszowanie to kwestia motywu, nieposiadania żadnych ukrytych zamiarów.

Księga Powtórzonego Prawa 22:9 oznajmia: „Nie obsadzaj twojej winnicy dwojako, aby wszystko nie przepadło na rzecz świątyni: sadzonka, którą sadziłeś, i cały plon winnicy”. Bóg nigdy nie jest zadowolony, gdy ludzie wykonują podwójne dzieło. Ukryte motywy ostatecznie zawsze powodują problemy.

Sprawiedliwy

Być sprawiedliwym to być nieuprzedzonym, podchodzić do wszystkiego uczciwie. Na przykład, być wyważonym w ocenie innych. Ludzie dobrzy zawsze mają jakieś wady, tak jak ludzie mający wiele wad zawsze mają też jakieś zalety. Jeśli mamy być sprawiedliwi, musimy być bezstronni i z jednakową uwagą rozważyć każdy aspekt danej osoby lub sprawy, ocenić ją z różnych stron i znaleźć dla niej właściwe miejsce.

Nie jest to kwestia duchowości ani moralności, lecz charakteru. Zarówno nauczyciel, objaśniający Pismo Święte, jak i starszy, zarządzający kościołem, muszą mieć sprawiedliwy charakter. Jeśli czyjś charakter skrywa w sobie pierwiastek niesprawiedliwości, człowiek ten nie będzie mógł wykonać niczego jak należy. Można to zilustrować za pomocą poziomicy: mając krzywą poziomicę, nigdy nie uzyskamy równej powierzchni.

Spokojny

Ludzkie serce zazwyczaj jest burzliwe. Gdy ten, kto służy Panu, zajmuje się ważnymi sprawami, musi pozostawać spokojny w umyśle, emocjach i woli. Człowiek, któremu brak spokoju, jest podatny na namowy ze strony innych i wpływy z zewnątrz. W jaki sposób możemy ćwiczyć się w tym, by być spokojni? Po pierwsze, nie działając pochopnie, a po drugie, nie dając wiary pogłoskom, które niechybnie prowadzą do niepokoju.

Grupa piąta — nierozdwojonego umysłu, przejawiający postawę zespołową, otwarty

Nierozdwojonego umysłu

Nierozdwojenie umysłu, skupianie się na jednym, wiąże się z czystością serca, sprawiedliwością i spokojem. Jeśli podejmujemy się jakiegoś zadania, powinniśmy je wykonać z nierozdwojonym umysłem. W przeciwnym razie w ogóle nie powinniśmy się go podejmować. Musimy mieć nierozdwojony umysł bez względu na to, czy się uczymy, czy zajmujemy domem, czy prowadzimy interesy. Nierozdwojenie umysłu prowadzi do koncentracji, a ta z kolei przynosi pozytywne rezultaty. Człowiek pozbawiony tej cechy nigdy nie wykona żadnego zadania jak należy.