Charakter

Szerokiego serca

Ktoś, kto posiada wymienione wyżej cechy charakteru, z łatwością może stać się człowiekiem o wąskim sercu. Dlatego osoba taka musi dbać o to, by mieć szerokie serce. Aby zilustrować to, że czyjaś pojemność jest wielka jak ocean, język chiński posługuje się wyrażeniem oznaczającym właśnie ocean. „Bóg dał Salomonowi […] przestronność serca jak piasek, który jest na brzegu morskim” (1 Krl 4:29). Ponieważ piasek otacza morze, biblijny wymóg dotyczący tej cechy charakteru przewyższa ten, który przekazuje język chiński. To, jak wielką siłę oddziaływania ma dzieło czyjegoś życia, ściśle wiąże się z tym, czy człowiek ten ma szerokie serce, czy jest małostkowy. Człowiek małostkowy nigdy nie zdoła dokonać niczego wielkiego.

Skrupulatny

Ludziom o szerokim sercu często brak skrupulatności, co prowadzi do zaniedbań i nieuchronnych strat. Musimy być ludźmi szerokiego serca, lecz nie tracić z oczu szczegółów; musimy być skrupulatni, lecz nie małostkowi.

Grupa trzecia — stały, cierpliwy, głęboki

Stały

Człowiek stały to człowiek stabilny, niewzruszony, taki, który nie wpada łatwo w panikę, nie działa pochopnie i którego nie przepełnia niepokój. Stabilność różni się jednak od powolności. Powolność to niedziałanie wtedy, gdy trzeba działać, natomiast stałość to pozwalanie na to, by czas wykonał swoją pracę. Człowiek stały nie podejmuje decyzji lekkomyślnie ani nierozważnie; nie śpieszy się też, by kogoś pochwalić lub potępić. Jeśli dana sytuacja nie jest dla niego do końca jasna, zatrzymuje się i nie wypowiada ani nie wyraża swoich opinii nierozważnie. Nie posuwa się też beztrosko naprzód w sprawach poważnych, niepewnych lub niezrozumiałych. Paweł, człowiek stały, powiedział do koryntian: „[…] nasze słowo do was nie jest »tak« i »nie«” (2 Kor 1:18).

Cierpliwy

Cierpliwość nie odnosi się tu do wytrwałości, lecz do umiejętności czekania, zgodnie z tym, o czym mówi List Jakuba 5:7: „[…] rolnik gorliwie czeka na cenny owoc ziemi”. Cierpliwość różni się od powolności. Powolność to przegapienie sposobności, która się nadarzyła, natomiast cierpliwość to oczekiwanie na sposobność, która ma się nadarzyć. Nie powinniśmy być powolni, lecz winniśmy być w stanie czekać, pilnie pracując i nigdy nie tracąc nadziei. Sama nadzieja jednak jest daremna; powinniśmy ufać we własne zdolności i wiedzieć, że jesteśmy w stanie czegoś dokonać. Osoba cierpliwa jest w stanie zachować spokój, gdy odczuwa ból. Rolnik, który cierpliwie czeka na owoc ziemi, pozwala na to, aby czas wykonał swoją pracę. Cierpliwość to nie bierność; to przebojowość bez niepokoju.

Głęboki

Być głębokim to nie być płytkim czy też powierzchownym. To opierać swój osąd na dowodach, a nie na pozorach. Człowiek głęboki nie naprzykrza się innym ani nie jest dokuczliwy, lecz podchodzi do spraw poważnie. Winniśmy być ludźmi głębokimi, lecz nie nazbyt dociekliwymi, ponieważ osoba wścibska jest bezużyteczna.