Z tego, że ręka Mojżesza stała się trędowata, wynika, że w naszym ciele nie ma niczego dobrego; nasze ciało to ucieleśnienie trądu. Jeżeli dotkniemy samych siebie, staniemy się trędowaci.

Na koniec, zamiana wody Nilu w krew symbolizuje to, że czerpanie radości ze świata to śmierć.

Znaki te wskazują, że Bóg nie będzie posługiwał się naszym naturalnym człowiekiem; że wszystko, na czym polegamy poza Bogiem, to Szatan; że nasze ciało jest trędowate, a czerpanie radości ze świata to śmierć. Oto niektóre obrazy zawarte w Księdze Wyjścia. Są w tej księdze i inne obrazy, związane z Morzem Czerwonym, manną, wodą płynącą z rozbitej skały i przybytkiem wraz z jego sprzętami.

II. Szkic ogólny

Szkic ogólny Księgi Wyjścia pokazuje przede wszystkim, że dzieci Izraela zostały zniewolone w Egipcie (1,8-14). Następnie objawia, że zostały one odkupione i zbawione (12,27; 14,30). Kiedy Pan już je odkupił i zbawił, wyprowadził na pustynię (13,17-18.21-22; 17,1; 19,1-2; 40,36-38). Tam prowadził je słup obłoku i słup ognia. Z nieba padała manna, a z rozbitej skały wypływała żywa woda. Gdy Izraelici tak podróżowali, Pan w końcu zaprowadził ich pod Górę Synaj, gdzie otrzymali oni objawienie na temat odwiecznego Bożego zamysłu, czyli tego, że Bóg chce mieć na ziemi mieszkanie (25,8-9.40). Po otrzymaniu tego objawienia zbudowali przybytek na Boże mieszkanie (39,32; 40,2.34-35).

Księga Wyjścia to nie tylko księga o tym, jak Izraelici wydostali się z Egiptu; to księga na temat odkupienia, zaopatrzenia, objawienia i budowli. Wyjście z Egiptu było po prostu początkiem. Po nim nastąpiło zaopatrywanie, objawienie i budowanie.

III. Centralna myśl

Centralną myśl Księgi Wyjścia stanowi to, że Chrystus jest odkupieniem, zbawieniem i zaopatrzeniem Bożego ludu, a także środkiem, za pomocą którego lud oddaje Bogu cześć i służy Mu, by zbudować się w Nim razem z Nim i spotykać z Nim, porozumiewać i wzajemnie w sobie zamieszkiwać. W całej Księdze Wyjścia widzimy Chrystusa. Jako Pascha jest On środkiem, za pomocą którego dokonało się nasze odkupienie. Jako wielkie zbawienie dla Bożego ludu zbawia On nas z rąk faraona, Szatana. Jako manna i żywa woda jest naszym zasobem życia. Z kolei Morze Czerwone symbolizuje śmierć Chrystusa, w której jesteśmy ochrzczeni (1 Kor 10,2). List do Rzymian 6,3 mówi, że ci, którzy są ochrzczeni w Chrystusa, są ochrzczeni w Jego śmierć.