Żywy Bóg

Poniższy tekst pochodzi z książki pt. Żywy Bóg i Bóg zmartwychwstania.

Żywy Bóg

Wersety biblijne: Dn 6,26.19-22; 3,14-18; Jr 10,10; Ps 42,3-4.11-12; Hbr 3,12; 10,31; 1 Tm 4,10; 2 Kor 3,3; Mt 16,16; Iz 49,4.

W roku 1941 i 1948 wygłosiłem poselstwa zatytułowane „Żywy Bóg”. Ostatnio rozmyślałem nad tym określeniem „żywy Bóg” i wierzę, że pochodzi ono od Boga.

Bóg jest żywym Bogiem

Biblia opisuje Boga wieloma słowami. Jest On Bogiem świętym, sprawiedliwym, miłującym i potężnym (zob. Hbr 2,11; 1 P 1,15-16; Dz 3,14; 2 Tm 4,8; 1 J 1,9; 4,8.16; Mt 26,64). Te różnorodne określenia odnoszą się do Jego cech, przymiotów. To, że jest Bogiem sprawiedliwym, świadczy o Jego drogach, gdyż sprawiedliwość stanowi sposób, w jaki postępuje. To, że jest Bogiem świętym, świadczy o Jego naturze, która różni się od wszystkiego innego, ponieważ tylko On jest święty. To, że jest Bogiem potężnym, świadczy o Jego mocy, zaś to, że jest miłością — o Jego sercu.

Biblia nazywa też Boga żywym Bogiem (Dn 6,27; Ps 42,3; Mt 16,16; 1 Tm 4,10; Hbr 10,31). Być może rozumiemy to tak, że Bóg żyje, że nie jest umarły. Wyrażenie „żywy Bóg” ma jednak znacznie głębsze znaczenie. Nasze życie nie trwa wystarczająco długo, byśmy w pełni zrozumieli i doświadczyli żywego Boga.

Chrześcijanie są prześladowani, spotykają ich nieszczęścia, a nawet męczeńska śmierć, a mimo to ewangelia szerzy się dalej i pozyskiwanych zostaje coraz więcej wierzących, gdyż chrześcijanie wierzą w żywego Boga i takiemu Bogu oddają cześć. Wielu ludzi myśli, że być chrześcijaninem to przede wszystkim wierzyć w doktryny.

Tymczasem z Biblii wynika, że nie polega to ani na przyłączeniu się do religii, ani na wierze w doktryny. Być chrześcijaninem to poznawać żywego Boga i mieć z Nim styczność. Bóg uczynił nas chrześcijanami, byśmy doświadczali Go jako żywego Boga, świadczyli o Nim i wyrażali Go.

Ktoś może powie, że już zna żywego Boga i w Niego wierzy. Czym innym jednak jest mieć poznanie, a czym innym doświadczać tego w praktyce. Nie tak łatwo jest doświadczać żywego Boga, świadczyć o Nim i Go wyrażać. Chrześcijanin może gorliwie zajmować się dogmatami, a mimo to nie dotykać żywego Boga. Bóg nie chce, byśmy byli chrześcijanami, którzy gorliwie zajmują się doktrynami; pragnie, byśmy doświadczali Go i wyrażali jako żywego Boga na co dzień. Bogu podoba się, gdy świadczymy, że jest On żywym Bogiem.