Piątego dnia pojawiła się wyższa forma życia obdarzonego świadomością — życie zwierzęce w wodach śmierci oraz życie, które mogło fruwać w powietrzu (ww. 20-21). Życie, które jest w stanie poruszać się w powietrzu, jest życiem wszechprzekraczającym, wyższym niż życie w wodach śmierci.

Szóstego dnia ziemia wydała wszystkie żywe istoty. Należały one głównie do trzech kategorii: bydła, zwierząt pełzających i dzikich zwierząt (1,24). Szóstego dnia Bóg uczynił najwyższą formę życia wśród życia zwierzęcego. Również szóstego dnia pojawiła się najwyższa forma życia, życie ludzkie. Najpierw zaistniało życie roślinne, następnie życie zwierzęce, a na koniec życie ludzkie. Życie ludzkie nie tylko jest obdarzone świadomością, ale również posiada Boży obraz, Boże podobieństwo, i jemu właśnie powierzona jest Boża władza (Rdz 1,16). Życie ludzkie to najwyższa forma stworzonego życia. Wreszcie drugi rozdział Księgi Rodzaju objawia najwyższą formę życia, życie boskie (w. 9).

W dziele przywrócenia wszechświata i w dalszym stworzeniu wszystko, co Bóg powołał do istnienia, zostało ogłoszone jako „dobre”. Pierwszego dnia „Bóg zobaczył, że światłość jest dobra” (Rdz 1,4). Trzeciego dnia pojawił się suchy ląd, z którego następnie wyszło życie roślinne. O nim również Bóg powiedział, że jest dobre. Ląd wynurzający się z wód śmierci przedstawiał w formie typu Chrystusa w zmartwychwstaniu. Tak jak ląd pojawił się na trzeci dzień, Chrystus został trzeciego dnia wzbudzony z wód śmierci, i z tego zmartwychwstałego Chrystusa wyszły wszystkie aspekty życia. Czwartego dnia ukazało się słońce, księżyc i gwiazdy, a Bóg zobaczył, że jest to dobre. Piątego dnia zaistniało życie zwierzęce. Bóg nie tylko powiedział, że jest to dobre, ale również pobłogosławił zwierzęta, aby były płodne i rozmnażały się. Wreszcie w ostatnim wersecie pierwszego rozdziału Księgi Rodzaju „Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre”. W przypadku wszystkich składników stworzenia Bóg widział jedynie, iż są one dobre. Przy końcu pierwszego rozdziału Księgi Rodzaju zaś Bóg powiedział „bardzo dobre”, ponieważ istniał już człowiek. Człowiek jest bardzo dobrym składnikiem Bożego stworzenia, ponieważ stanowi jego centrum. Bóg powiedział „bardzo dobre”, ponieważ posiadał już wówczas człowieka, który miał wypełnić Jego zamiar przy pomocy życia i w życiu.

Wyższa postać światła dla wyższej formy życia

Pierwszy rozdział Księgi Rodzaju objawia, że wyższa postać światła zawsze służy wyższej formie życia. Pierwszego dnia Bóg powiedział: „Niech się stanie światłość”. Następnie czwartego dnia pojawiło się wzmocnione światło. Wreszcie siódmego dnia pojawiło się największe światło, sam Bóg. Pierwotne światło służyło życiu pozbawionemu świadomości, większe światło służyło życiu obdarzonemu świadomością, a największe światło — życiu boskiemu. Pierwszy rozdział Księgi Rodzaju to taki właśnie zapis życia.

Cztery kroki oddzielenia

Stwierdziliśmy także, że w Księdze Rodzaju 1 dokonały się cztery kroki oddzielenia: światłość została oddzielona od ciemności, wody pod sklepieniem zostały oddzielone od wód nad sklepieniem, ląd został oddzielony od wód śmierci, a czwartego dnia dzień został oddzielony od nocy. Nim nastał dzień czwarty, dni nie były zbyt stałe. Czwartego dnia Bóg uczynił większe światło, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą. W ten sposób dzień został na stałe oddzielony od nocy.