Poniższy tekst pochodzi z książki pt. Wizja Bożego budowania.

Boży zamysł

Wyraźna linia na przestrzeni Biblii

Od samego początku aż do końca Biblii istnieje w niej wyraźna linia Bożego budowania. Wśród wielu elementów Bożego stworzenia, których zapis znajduje się w rozdziałach pierwszym i drugim Księgi Rodzaju, Bóg wymienia trzy cenne substancje: złoto, bdelium (perłę) i kamień onyksowy. Dlaczego substancje te wymienione są na samym początku i czemu mają służyć? Odpowiedź na to pytanie objawiona jest na końcu Pisma. W Księdze Objawienia 21 i 22 widzimy budowlę, miasto Nowe Jeruzalem. Miasto to składa się ze złota, pereł i drogich kamieni. Te wymienione w Księdze Rodzaju cenne substancje są materiałami na Bożą budowlę przedstawioną w Objawieniu! Na początku Księgi Rodzaju widzimy materiały, a na końcu Księgi Objawienia, zbudowane z nich Nowe Jeruzalem.

Być może zapytamy, czego dotyczy część Pisma znajdująca się między Księgą Rodzaju a Objawieniem. Jeśli będziemy czytać uważnie, od początku Księgi Rodzaju aż po Objawienie ujrzymy linię Bożej budowli. Ale możemy zobaczyć tam również trochę pracy budowlanej, która nie jest z Boga. Całe Pismo jest zapisem budowania!

Zaraz po upadku człowieka odnotowanym w Rodzaju 3, czytamy o mieście Henoch wybudowanym przez upadłych synów Adama. Później zostało wzniesione jeszcze inne miasto o nazwie Babel wraz z wysoką wieżą. Następnie wybudowane zostało miasto Sodoma. W kontraście do tych miast Bóg wymienia kilku ludzi, którzy żyli w namiotach. W namiocie naprzeciw miasta Henoch mieszkał Noe. Później naprzeciw miasta Babel i miasta Sodomy mieszkał w namiocie Abraham.

Księga Rodzaju relacjonuje również historię Jakuba, człowieka, który pewnej nocy miał cudowny sen. Gdy się obudził, kamień, który służył mu za poduszkę, postawił jako pomnik i wylał nań oliwę, mówiąc: „To jest dom Boga”. To jest Boża budowla! Domem Boga będzie kamień.

Księga Wyjścia opowiada o tym, jak potomkowie Jakuba, lud Izraela, zostali wzięci do niewoli egipskiej. Jako niewolnicy Faraona mozolnie pracowali nad wybudowaniem dla niego dwóch miast. Ale zamiast używania jako materiałów budowlanych złota, pereł i kamieni szla­chetnych, używali gliny. Używali czegoś z ziemi. Cegły wyrabiane były z gliny utwardzanej przez żar ognia uzyskany z palenia słomy. Oba miasta Faraona wybudowane były ze składników ziemskich.