Poniższy tekst pochodzi z książki pt. Podstawowe objawienie w Piśmie Świętym.

Boży plan

Wersety biblijne: Ef 1,4.5.9-11; 3,2.8-9.11; Kol 1,25; 1 Kor 9,17; 1 P 1,1-2; Rz 8,30; Rdz 1,26a.27; 2,7; Za 12,1.

Boskie objawienie zawarte w sześćdziesięciu sześciu księgach Biblii jest niezmiernie głębokie. Składa się na nie siedem podstawowych elementów. Trzy pierwsze to: Boży plan, odkupienie Chrystusa i stosowanie Ducha. Elementy te dotyczą boskiej Trójcy — Boga, Chrystusa i Ducha. To, co Bóg zaplanował, dokonał przez odkupienie Chrystusa. To, czego dokonał w Chrystusie, stosuje wobec nas przez Ducha. Ostatnie cztery elementy to: wierzący, kościół, królestwo i ostateczne zwieńczenie — Nowa Jeruzalem. W tym rozdziale omówimy pierwszą pozycję podstawowego objawienia w Biblii — Boży plan.

Boże upodobanie — pragnienie Jego serca

Biblia wyraźnie objawia Boży plan. Większość chrześcijan szczególnie wysoko ceni dwie księgi spośród pism Pawła — List do Rzymian i List do Efezjan. List do Rzymian rozpoczyna się od ukazania naszego położenia jako grzeszników, upadłego rodzaju ludzkiego, natomiast początek Listu do Efezjan wprowadza nas w Boże serce. W pierwszym rozdziale Listu do Rzymian widzimy nasze położenie jako grzeszników, podczas gdy w pierwszym rozdziale Listu do Efezjan widzimy, że Bóg ma coś w swoim sercu. Dwukrotnie w tym rozdziale pada słowo „upodobanie” (w. 5 i 9). Bóg ma upodobanie, i upodobanie to jest pragnieniem Jego serca. W wieczności przeszłej Bóg był sam. Nie potrafimy sobie wyobrazić, jak było w tej wieczności przeszłej, ale pierwszy rozdział Listu do Efezjan mówi nam, że przed stworzeniem wszechświata Bóg miał pragnienie. Miał upodobanie. To, czego chciał, można wyrazić jednym słowem: „synostwo” (1,5). Synostwo to pragnienie Bożego serca.

Po stworzeniu Adama Bóg powiedział, że niedobrze jest, żeby mężczyzna był sam (Rdz 2,18). Słowo to można odnieść także do Boga w wieczności przeszłej. Niedobrze było, żeby Bóg był sam. Bóg miał pragnienie zrodzić wielu synów. Pierwszy rozdział Listu do Efezjan mówi nam, że Bóg przeznaczył nas ku synostwu. Wielu chrześcijan sądzi, że Bóg przeznacza ludzi do zbawienia; tymczasem według Listu do Efezjan pierwszą myślą, jaką Bóg miał w swym sercu w wieczności przeszłej, wcale nie było zbawienie. Jego naczelną myślą było synostwo. Bóg z góry wiedział, że Jego stworzenie upadnie. Z powodu upadku istniał plan zbawienia, a więc zbawienie zostało zamierzone dla synostwa. Bożym pragnieniem jest zrodzenie wielu synów.