Jeśli zbadacie korzenie słowa „ekonomia”, zobaczycie że sięgają one słowa, które związane jest z wydawaniem pożywienia, rozprowadzaniem żywności. Dobrym tego przykładem jest Józef. Jego zadaniem było rozprowadzanie wszystkich zasobów żywności faraona, aby nakarmić głodnych ludzi. Rdzeń tego słowa znaczy także rozdawanie pożywienia bydłu. To rozprowadzanie jest udzielaniem. W Bożej ekonomii Bóg udziela Siebie Swemu ludowi jako życia, jako zasobu życia i jako wszystkiego dla nich. Bóg chce udzielać nam Siebie jako pożywienia.

Pismo Święte mówi nam, że Bóg jest dla nas bogaty jako pokarm. Pan Jezus twierdził, że jest chlebem życia (J 6,48), a Paweł powiedział, że nakazano mu głosić niezgłębione bogactwo Chrystusa (Ef 3,8). Chrystus jest życiem, a Jego bogactwa są niezgłębione. Te wszystkie bogactwa mają być przekazane do wnętrza Jego wierzących. Paweł został posłany, aby być szafarzem — tym, który udziela tych bogactw. Miał on być szafarzem w ten sam sposób, co Józef — wielki szafarz, rozdzielający bogate zasoby domostwa faraona. W Starym Testamencie Józef udzielał pożywienia głodnym ludziom, a w Nowym Testamencie apostoł Paweł udziela wierzącym niezgłębionych bogactw Chrystusa. Dzięki temu możemy odkryć, że prawidłowym znaczeniem słowa oikonomia jest zarządzanie domostwem Bożym dla udzielania boskich bogactw Trójjedynego Boga, jako życia i zasobu życia, w Jego wybrany i odkupiony lud.

We fragmentach Pisma, które wybraliśmy z Listu do Efezjan, 1 Listu do Koryntian oraz 1 Listu do Tymoteusza, widzimy, że w wyniku takiego bogatego udzielania został wytworzony Kościół. Kościół został wytworzony poprzez udzielanie niezgłębionych bogactw Chrystusa. Kościół nie jest organizacją religijną. Kościół jest Ciałem Chrystusa wytworzonym poprzez udzielanie bogactw Chrystusa do wnętrza wszystkich wierzących. Za każdym razem, gdy jesteśmy zebrani w imię Pana Jezusa (Mt 18,20), doświadczamy udzielania bogactw Chrystusa w naszą istotę. To udzielanie Trójjedynego Boga czyni nas członkami Ciała Chrystusowego. W życiu kościoła Pan wykupił nas z różnych narodów i różnych ras, a jednak wszyscy możemy być jedno. Jesteśmy jedno, ponieważ mamy to samo życie. Te same bogactwa Chrystusa zostały nam udzielone i nieprzerwanie są udzielane w nas wszystkich.

List do Efezjan 3,9 mówi o ekonomii tajemnicy, „ukrytej od wieków w Bogu” (WO). Boża tajemnica to ukryty zamiar Boga. Jego zamiarem jest udzielanie Siebie w Swoich wybranych ludzi. Stąd mamy ekonomię tajemnicy Bożej. Tajemnica ta była ukryta w Bogu od wieków (czyli od wieczności) i przez wszystkie minione wieki, lecz teraz została wyniesiona na światło dla nowotestamentowych wierzących. Abraham, Mojżesz, a nawet Dawid nie rozumieli ukrytego planu Bożego. Bóg otworzył Swoje serce, aby ukazać apostołom, w szczególności apostołowi Pawłowi, tajemnicę, którą ukrywał. Ukryty zamiar Boży to Jego ekonomia, Jego plan rozporządzania w celu rozdania Siebie samego wszystkim Swoim wybranym ludziom. Ci wybrani pochodzą z różnych ras i kultur na całej ziemi. Bóg odkupił Swoich ludzi z każdego plemienia, języka, ludu i narodu (Obj 5,9). Bóg wybrał nas, a Chrystus udzielił Siebie w naszą istotę. Było to zaplanowane przez Boga i ten Boży plan był Jego ekonomią.