Bóg jakby nie widział, że w drugim wieku Cesarstwo Rzymskie prześladowało kościół. Imperium to podjęło wszelkie możliwe środki, by nękać i mordować chrześcijan, a On nie wyciągnął ręki, żeby to powstrzymać; przeciwnie, pozostawał w ukryciu. Jednak sto lat później Cesarstwo Rzymskie podzieliło się i w końcu uległo rozpadowi. Chrystusowi wierzący zaś, przeciwnie, ostali się i rozeszli w różne strony z powodu prawdziwego i żywego Boga.
Czasem wydaje się, że w sytuacji, w jakiej się znajdujemy, Boga nie ma, a my Go kochamy i boimy się na próżno. Czas jednak pokazuje, że jest On żywym Bogiem. Gdy nadchodzi odpowiednia pora, wszystko ujawnia. Nie na próżno w Niego wierzymy, ufamy Mu, boimy się Go i kochamy.
Mimo iż Józef bał się Boga i Mu ufał, bracia go znienawidzili i sprzedali do Egiptu, gdzie stał się sługą w domu Potifara, dowódcy straży przybocznej (Rdz 37,2-36). Trwał w czystości przed Bogiem i nie zgrzeszył przeciwko Niemu, co miała mu za złe żona jego pana, wskutek czego niesłusznie wtrącono go do więzienia (39,7-20; 40,15). Ostatecznie Bóg ujawnił czystość Józefa, to, że był Mu posłuszny, bał się Go i nie chciał zgrzeszyć przeciwko Niemu. Król Nebukadnesar jest przykładem czegoś odwrotnego. Jego serce stało się wyniosłe; zrobił się dumny i zarozumiały. Pewnego dnia Bóg to wszystko ujawnił. Nebukadnesara usunięto z tronu i odebrano mu chwałę; przepędzono go spośród ludzi, tak iż zamieszkał z dzikimi zwierzętami polnymi i jadł trawę jak byk, a jego ciało zraszała rosa z nieba. Trwał w takim stanie, aż poznał, że Bóg Najwyższy jest Władcą królestwa ludzi i ustanawia nad ziemskimi królestwami, kogo chce (Dn 4,16-34; 5,20-21).
Bóg jest Bogiem, który się ukrywa, jak również żywym Bogiem. Czasem może wydaje się, jakby nie istniał, czas jednak wykaże, iż jest On żywym Bogiem. Chwilowe próby to zaledwie droga do tego celu, a nie ostateczny cel. Bóg wszystko ujawni w czasie, który sam wyznaczy. Możemy się znaleźć w trudnej lub łatwej sytuacji, lecz zawsze musimy bać się Boga, gdyż pewnego dnia On wszystko ujawni. Bóg nie da z siebie drwić; musimy więc się Go bać.
To błogosławieństwo wierzyć w żywego Boga. On jest naszym życiem i wszystkim; dlatego złożyliśmy w Nim swoją nadzieję. Jest On Bogiem, który się ukrywa, lecz także Bogiem, który wszystko ujawnia. Nic dziwnego, że psalmista mówi: „Dusza moja pragnie Boga, Boga żywego. Zbawienie mego oblicza” (Ps 42,3.12). Żywy Bóg jest straszny dla tych, którzy z Niego drwią. Nie ma niczego, czego by nie zbadał. Nie istnieją żadne ukryte myśli, tajemne zamiary ani mroczne uczynki, których nie ujawni. Powtórzę: Bóg nie da z siebie drwić. Nasz Bóg, Bóg żywy, jest ogniem trawiącym i straszną rzeczą jest wpaść w Jego ręce (Hbr 12,29; 10,31). Żyjmy w Nim i niech On żyje w nas. Obyśmy także codziennie uczyli się Mu ufać, oczekiwać Go, kochać, okazywać posłuszeństwo Jego światłu, przyjmować Jego karcenie i chodzić przed Nim.
Witness Lee, Żywy Bóg i Bóg zmartwychwstania, rozdz. 1.
© 2013 Living Stream Ministry
Wybrane audycje radiowe
-
1 | Ogólny zarys i główna myśl (1) -
36 | Sposób zbawienia od trzeciego upadku człowieka (2) | Rdz 6,8-16 -
47 | Tło oraz źródło Bożego powołania i doświadczenie powołanych | Rdz 11,31–12,3 -
89 | Kruszony | Rdz 32,23-32 -
101 | Przeobrażany (8) | Rdz 49,17-21